ΤΟ TAE KWON DO ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στην Ελλάδα το Taekwondo ήρθε περίπου στο τέλος της δεκαετίας του 1960, με πρωτογενείς πυρήνες τον Σταμάτη Κάσση στην Αθήνα και τον Γιώργο Στυλιανίδη στην Θεσσαλονίκη, οι οποίοι το γνώρισαν, το έμαθαν και καταξιώθηκαν ως δάσκαλοι στην τότε Δυτική Γερμανία.

  Μέχρι το 1979 το Ελληνικό πλέον Taekwondo, καλλιεργήθηκε στα πλαίσια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και με προσπάθειες των δασκάλων Σταμάτη Κάσση και Γιώργου Στυλιανίδη, κατόρθωσε να υιοθετηθεί από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ., ο οποίος το βοήθησε να κάνει μεγάλα βήματα προόδου μέχρι το 1987, οπότε και ανεξαρτητοποιείται με την ίδρυση της ΕΛ.Ο.Τ. (Ελληνική Ομοσπονδία Taekwondo), η οποία ήταν και η 23η αναγνωρισμένη από την Γ.Γ.Α. αθλητική ομοσπονδία.

  Το 1987 η Ελλάδα διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία το 5ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών και Γυναικών του αγωνιστικού συστήματος I.T.F. στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στον Πειραιά.

  Τον Σεπτέμβριο του 1989 η ΕΛ.Ο.Τ. διοργανώνει στην Θεσσαλονίκη το 1ο Διεθνές Μίτινγκ του αγωνιστικού συστήματος W.T.F.

  Τον Οκτώβριο του 1991 η ΕΛ.Ο.Τ. διοργανώνει στην Αθήνα το 10ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών και το 3ο Γυναικών, του αγωνιστικού συστήματος W.T.F., στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και κατακτά τα δύο πρώτα της χάλκινα μετάλλια στον θεσμό (Δροσίδου Μόρφω, Κετεσίδου Θεανώ), με τις γυναίκες να πλασάρονται στην 7η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και τους άνδρες να κατακτούν την 12η θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Αποτέλεσμα της παραπάνω επιτυχίας ήταν η πρόσκληση από πλευράς W.T.F. δύο Ελλήνων αθλητών και δύο Ελληνίδων αθλητριών στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης το 1992, όπου η Δροσίδου κατάκτησε το χάλκινο μετάλλιο.

  Τον Οκτώβριο του 1992, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων (αγόρια και κορίτσια) στο Παρίσι, η Ελλάδα κατάκτησε επί 16 αγωνισμάτων του προγράμματος, 5 χρυσά μετάλλια (Καραμούτσιος, Ευσταθίου, Μακρή, Μηλιώνη, Εξηντάρη), ένα αργυρό μετάλλιο (Ιωνάς) και 4 χάλκινα μετάλλια (Αλεξόπουλος, Διαφωνίδου, Πουλημά Μυστακίδου).

  Τον Αύγουστο του 1993, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών-Γυναικών, οι Ελληνίδες αθλήτριες κατέλαβαν την 4η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, κερδίζοντας δύο αργυρά μετάλλια (Δροσίδου, Μπάσση) και ένα χάλκινο μετάλλιο (Μυστακίδου).

  Τον Ιούλιο του 1994, στο Παγκόσμιο Κύπελλο στα νησιά Καϋμάν της Καραϊβικής, η Ελλάδα κατακτά ένα αργυρό μετάλλιο (Καρπαθάκη) και ένα χάλκινο μετάλλιο (Μπάσση).

  Τον Οκτώβριο του 1994, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών-Γυναικών, που έγινε στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας, η Ελλάδα κατακτά, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, την δεύτερη θέση στην γενική κατάταξη, κερδίζοντας δύο χρυσά μετάλλια (Δροσίδου, Καρασιούνα), ένα αργυρό μετάλλιο (Μυλωνάς) και ένα χάλκινο μετάλλιο (Μπάσση).

  Ιστορική αναδρομή του Ελληνικού Taekwondo

  Το άθλημα του Taekwondo εμφανίστηκε με την σύγχρονη αγωνιστική του μορφή στην Κορέα το 1945.

  Το 1973 ιδρύεται η Παγκόσμια Ομοσπονδία Taekwondo, με έδρα την Σεούλ.

  Το 1976 ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Taekwondo, με έδρα τις Βρυξέλλες .

  Το 1988 το Taekwondo παρουσιάζεται στην Ολυμπιάδα της Σεούλ, ως άθλημα επίδειξης και εντυπωσιάζει τους παράγοντες της Δ.Ο.Ε.

  Το 1992 στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, το Taekwondo ξαναπαρουσιάζεται ως άθλημα επίδειξης με τα ίδια αποτελέσματα, όσον αφορά τις άριστες εντυπώσεις, που δημιούργησε στους παράγοντες της Δ.Ο.Ε.

  Το 1994 στην 103η ολομέλεια της Δ.Ο.Ε. στο Παρίσι, αποφασίζεται ομόφωνα, το άθλημα του Taekwondo, να είναι επίσημο αγώνισμα του προγράμματος της Ολυμπιάδας του 2000, στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας.

  Το άθλημα του Taekwondo ήρθε στην πατρίδα μας τη δεκαετία του 1970 από παιδιά Ελλήνων μεταναστών της Ευρώπης. Εκεί που οι γονείς τους πήγαν να εργαστούν, τα παιδιά αυτά έμαθαν το Taekwondo από Κορεάτες εκπαιδευτές και όταν γύρισαν στην πατρίδα τους, για να κάνουν την στρατιωτική τους θητεία, το δίδαξαν με ιδιαίτερη ζεστασιά και φροντίδα.

  Το γεγονός ότι το Taekwondo αγαπήθηκε από το ελληνικό φίλαθλο κοινό και διαδόθηκε ταχύτατα, είχε σαν αποτέλεσμα σήμερα σε όλη την επικράτεια, εκτός από την κεντρική Ομοσπονδία, να υπάρχουν 8 τοπικές επιτροπές, 470 σωματεία και πάνω από 30.000 δελτία αθλητών-τριών.

  Μέχρι το 1979 το Taekwondo καλλιεργείται στην Ελλάδα από ιδιωτική πρωτοβουλία.

  Το 1979 το άθλημα του Taekwondo αγκαλιάζεται από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ., ο οποίος το φιλοξενεί και το καλλιεργεί μέχρι το 1987, οπότε το άθλημα αυτονομείται και ιδρύεται η Ελληνική Ομοσπονδία Taekwondo, που πλέον χειρίζεται τις τύχες του αθλήματος.

  Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Taekwondo Ανδρών-Γυναικών του 1991, που έγινε στην Αθήνα με συμμετοχή 64 κρατών, πέρα από την οργανωτική επιτυχία, οι Ελληνίδες αθλήτριες ανεβαίνουν στην 7η θέση της Παγκόσμιας κατάταξης, οι Έλληνες αθλητές στη 12η θέση και η Ελλάδα κατακτά 2 χάλκινα μετάλλια (Δροσίδου Μόρφω, Κετεσίδου Θεανώ), τα πρώτα της στον θεσμό.

  Το 1992 στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, η Ελληνική συμμετοχή (Δροσίδου Μόρφω, Μπάδα, Σπύρου), επιβραβεύτηκε με την κατάκτηση ενός χάλκινου μεταλλίου (Δροσίδου), το οποίο ενώ αποτέλεσε επί 48 ώρες πρωτοσέλιδο του αθλητικού και του πολιτικού τύπου, ξεχάστηκε στη συνέχεια πολύ γρήγορα.

  Η Δροσίδου είναι πλέον ιστορικά η πρώτη Ελληνίδα, που ανέβηκε σε Ολυμπιακό βάθρο, καθότι τα αθλήματα επίδειξης, στις σύγχρονες Ολυμπιάδες, είναι θεσμός κατοχυρωμένος και ελέγχεται αυστηρά από τους κανονισμούς της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.

  Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Taekwondo Εφήβων-Νεανίδων του 1992 στο Παρίσι, η Ελλάδα κατακτά 5 χρυσά μετάλλια (Καραμούτσος Κωνσταντίνος, Ευσταθίου Ιωάννης, Εξηντάρη Ροζίτα, Μακρή Νικολέτα, Μηλιώνη Νεκταρία), 1 αργυρό (Ιωνάς Γεώργιος) και 4 χάλκινα (Αλεξόπουλος Γεώργιος, Πουλημά Ελένη, Διαφωνίδου Μαρία, Μυστακίδου Ελισάβετ).

  Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Taekwondo Aνδρών-Γυναικών του 1993, που έγινε στη Νέα Υόρκη με συμμετοχή 83 κρατών, οι Ελληνίδες αθλήτριες ανεβαίνουν στην θέση 4, της Παγκόσμιας κατάταξης και η Ελλάδα κατακτά 2 αργυρά μετάλλια (Δροσίδου Μόρφω, Μπάσση Κατερίνα) και 1 χάλκινο μετάλλιο (Μυστακίδου Ελισάβετ).

  Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Taekwondo Γυναικών του 1994, που έγινε στα νησιά Καϋμάν της Καραϊβικής, η Ελλάδα κατέκτησε 1 αργυρό μετάλλιο (Καρπαθάκη Μαρία) και 1 χάλκινο μετάλλιο (Μπάσση Κατερίνα).

  Στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Taekwondo Ανδρών-Γυναικών στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας το 1994, οι Ελληνίδες αθλήτριες ανεβαίνουν στην θέση 2, της Ευρωπαϊκής κατάταξης, οι Έλληνες αθλητές στην θέση 8 και η Ελλάδα κατακτά 2 χρυσά μετάλλια (Δροσίδου Μόρφω, Καρασιούνα Τριανταφυλλιά), 1 αργυρό μετάλλιο (Μυλωνάς Θεόδωρος) και 1 χάλκινο μετάλλιο (Μπάσση Κατερίνα).

  Στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Taekwondo Ανδρών-Γυναικών 1995 στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο της Θεσσαλονίκης, η Ελλάδα κατακτά το χρυσό μετάλλιο στις Γυναίκες (Καρασιούνα Τριανταφυλλιά, Αγγελάκου Γεωργία, Καρπαθάκη Μαρία, Αθανασοπούλου Αρετή, Δροσίδου Μόρφω, Μυστακίδου Ελισάβετ, Θεμέλιου Αγγελική, Μπάσση Κατερίνα) για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού.

  Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Taekwondo Γυναικών του 1996 στη Βραζιλία, η Ελλάδα κατέκτησε 1 αργυρό μετάλλιο (Δροσίδου Μόρφω) και 1 χάλκινο μετάλλιο (Καρπαθάκη Μαρία).

  Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Taekwondo Εφήβων-Νεανίδων το Μάιο του 1996 στην Κροατία, η Ελλάδα κατακτά 2 χρυσά μετάλλια (Νικολαΐδης Αλέξανδρος, Μαμέκας Ιωάννης) και 3 χάλκινα (Δαύτσιος Πέτρος, Μπίρμπα Φωτεινή, Μαμέκα Παναγιώτα).

  Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Taekwondo Εφήβων-Νεανίδων τον Ιούνιο του 1996 στη Βαρκελώνη, η Ελλάδα κατακτά 1 μετάλλιο (Νικολαΐδης Αλέξανδρος) και τέσσερα χάλκινα μετάλλια (Μαμέκας Ιωάννης, Κακαρέλη Ζωή, Μαζαράκη Μαρία, Μαμέκα Παναγιώτα).

  Στην 1η Βαλκανιάδα Taekwondo Ανδρών-Γυναικών, που διεξήχθη στην Προύσα της Τουρκίας στις 14 και 15 Σεπτεμβρίου 1996, η Ελλάδα κατακτά 2 χρυσά μετάλλια (Αγγελάκου Γεωργία, Κακαρέλη Ζωή), 2 αργυρά μετάλλια (Μπεναρδή Γιαννούλα, Κεχαγιάς Ανδρέας) και 9 χάλκινα μετάλλια (Κόλλιας Ιωάννης, Ντούσης Νικόλαος, Μουρούτσος Ιωάννης, Καραϊσάρογλου Γεώργιος, Τόρης Δημήτριος, Ζηνέλης Θεόδωρος, Ελευθεριάδου Ευγενία, Αθανασοπούλου Αρετή, Λεβαντή Ιωάννα).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου